Eğitim sistemlerini ve bunların öğrenciler üzerindeki etkilerini araştıran kuruluşlardan gelen bilgilere göre; Türkiye şu an için dünyanın en kötü 90. eğitim sistemine sahip bir ülke olarak görülüyor. Durum böyle olunca da ne teknoloji ne de bilimle ilgili hiçbir alanda ilerleme kaydedemiyoruz. Üstelik bu problem yalnızca son dönemlerde görülen bir problem olmamakla birlikte, neredeyse kökleri 400 yıl öncesine kadar dayanan bir sorundur. Her ne kadar eğitimde Avrupa tarzı birçok yenilik yapılsa bile, yine de bunun öğrencilere çok fazla sirayet etmediği görülüyor. Böyle bir tablonun ortaya çıkmasındaki en büyük nedenlerden bir tanesinin de çocuklara ilk olarak öğrenmeyi öğretmemekten geçtiğini söylemek mümkündür. Çocukların öğrenmeye karşı herhangi bir isteklerinin bulunmaması, onların ciddi oranlarda gerilemesine neden oluyor.
Velilerin de çocuklarına yenilikçi tekniklerle yaklaşmaları ve aynı zamanda onlara geleneksel tarzdaki yaklaşımları nedeniyle bu sorun adeta bir kördüğüm haline geliyor. Ancak eğitim sistemi ile ilgili her seferinde köklü değişiklikler yapılmak istenmesi de bu durumdaki farkındalığın göstergesi.
